Fotoğraf makinası içindeki sensörün tek seferde algılayabileceği en yüksek ışık şiddeti (en aydınlık) ile en düşük (en karanlık) ışık şiddetinin farkıdır.
Işık farkı ne kadar fazla ise “dinamik aralık” o kadar geniş demektir.
Her sensörün dinamik aralığı farklıdır.
Eskiden kullanılan flimlerin dinamik aralığı bugün kullanılan sensörlerden çok daha yüksektir.
Son yıllarda teknolojinin hızla ilerlemesiyle bu konuda önemli gelişmeler kaydedilmeye başlandı. Ama henüz yeterli seviyede değiller.
İnsan gözü çok geniş bir dinamik aralığını algılayabilmektedir. Bir insanın gözü yaklaşık 24 stopluk ışık farkını algılayabilirken, fotoğraf makinaları ancak bunu yarısı kadar 12 stopluk bir ışık farkını algılayabilmektedir.
Fotoğraf çekerken bazen ışığın dengesizliğinden yakınırız. Yeryüzü ile gökyüzü arasındaki ışık şiddetinin birbirinden faklı olduğu zamanlarda geniş dinamik aralık ile baş etmemiz gerekir. Yani yüksek kontras ile uğraşmak durumunda kalırız.
Fotoğraf makinaları ışığın şiddetini düşük bir aralıkta algıladığından bu aralık dışında kalan alanlar fotoğrafta parlar ya da kararır. Gözümüzle gördüğümüze yakın fotoğraflar elde edebilmek için faklı poz değerlerinde çekilmiş birden fazla fotoğrafı birleştirmemiz gerekir.
Dinamik aralığın yüksek olduğu durumlarda tripot kullanarak aynı kadrajın az pozlanmış ve fazla pozlanmış fotoğraflarını çekip, çekim sonrasında farklı pozladığınız bu fotoğrafları HDR (High Dynamic Range) programları aracılığı ile birleştirebiliriz.
Sonuçta gözümünüzün gördüğüne yakın bir fotoğraf elde etmiş oluruz…
Son yıllarda çıkan fotoğraf makinalarının içine artık bu seçenek de (HDR) bulunmakta olup; çekim esnasında da işlemi sonuçlandırabilirsiniz…